Ap 21n
22 1 I ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka*. 2 Pomiędzy rynkiem Miasta a rzeką, po obu brzegach, drzewo życia, rodzące dwanaście owoców - wydające swój owoc każdego miesiąca - a liście drzewa [służą] do leczenia narodów*. 3 Nic godnego klątwy już [odtąd] nie będzie. I będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. 4 I będą oglądać Jego oblicze, a imię Jego - na ich czołach. 5 I [odtąd] już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki wieków. 6 I rzekł mi: «Te słowa wiarygodne są i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków, wysłał swojego anioła, by sługom swoim ukazać, co musi stać się niebawem. 7 A oto niebawem przyjdę. Błogosławiony, kto strzeże słów proroctwa tej księgi». 8 To właśnie ja, Jan, słyszę i widzę te rzeczy. A kiedym usłyszał i ujrzał, upadłem, by oddać pokłon przed stopami anioła, który mi je ukazał. 9 Na to rzekł do mnie: «Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!» 10 Dalej powiedział do mnie: «Nie kładź pieczęci na słowa proroctwa tej księgi, bo chwila jest bliska*. 11 Kto krzywdzi, niech jeszcze krzywdę wyrządzi, i plugawy niech się jeszcze splugawi, a sprawiedliwy niech jeszcze wypełni sprawiedliwość, a święty niechaj się jeszcze uświęci! 12 Oto przyjdę niebawem, a moja zapłata jest ze mną, by tak każdemu odpłacić, jaka jest jego praca. 13 Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec. 14 Błogosławieni, którzy płuczą swe szaty*, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta. 15 Na zewnątrz są psy*, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.
Przypisy
21,1 - Ukazuje się przemieniony wszechświat, a w nim Kościół w fazie ostatecznej jako Nowe Jeruzalem - przeciwieństwo Wielkiego Babilonu (por. Iz 65,17; Iz 66,22; Mt 19,28; Rz 8,19-23; 2 P 3,13).21,3 - Por. Iz 7,14.
21,7 - Rdz 17,7; Ps 89[88],27. Por. J 1,12; Rz 8,17; Ga 3,29; Ga 4,7.
21,9 - (Ap 21,9-22,15) - Opis ten wzorowany na Iz 54,11-17; Ez 40,2; Ez 48,30-35 ukazuje szczególny aspekt Kościoła jako Jeruzalem czasów mesjańskich, w odróżnieniu od poprzedniego dubletu Ap 21,1-4, ściśle niebiańskiego.
21,9 - Por. Ap 15,6n.
21,12 - Symbol powszechności Kościoła - Nowego Izraela (por. Ap 7,4).
21,14 - Kościół w czasie i w wieczności jest apostolski (por. Mt 19,28; Ef 2,20; Ef 4,11).
21,15 - W przeciwieństwie do Ap 11,1, a zgodnie z Ez 40,3.5; Za Ap 2,6 symboliczna ta czynność ma wykazać doskonałość dzieła Bożego, jakim jest Kościół.
21,16 - "Czworobok" - to symbol doskonałości; "dwanaście tysięcy" - symbol ogromu i powszechności.
21,19 - Por. Iz 54,11n; Tb 13,17. Nawiązanie do drogich kamieni z pektorału arcykapłana, reprezentujących pokolenia Izraela (Wj 28,17-21).
21,22 - W zestawieniu z Ap 3,12; Ap 7,15 itd. okazuje się, że Boża obecność symbolizowana przez świątynię rozszerza się na całe Miasto Boże (por. Ez 48,35; Za 14,20; J 4,21nn; 1 Kor 3,16; Ef 2,21). Kult Boski odbiera również zmartwychwstały Chrystus (por. J 2,21).
21,25 - Symbol zupełnego bezpieczeństwa i gościnności. Por. Iz 60,11.
22,1 - Por. Ez 47,1-12; Jl 4,18; Za 14,8. Zapewne symbol Ducha Świętego, pochodzącego od Ojca i Syna.
22,2 - Aleja "drzew życia" - symbol utraconego raju (por. Rdz 2,9; Rdz 3,22nn), a przez odkupienie przywróconego ludziom życia łaski, która uzdrawia członków Kościoła. Por. Ez 47,7.12.
22,10 - Por. Ap 1,3.
22,14 - Symbol stosowania sakramentalnych środków oczyszczenia duszy - warunku wstępu do Niebieskiego Jeruzalem, miasta nieśmiertelnych.
22,15 - Zapewne aluzja do popełniających nadużycia seksualne (por. Pwt 23,18n).
22,16 - Iz 11,1.10; Rz 1,3; Lb 24,17.
22,17 - "Duch" = trzecia Osoba Boska; "Oblubienica" = Kościół; "przyjdź" - liturgiczne Marana tha! (por. 1 Kor 16,22; Flp 4,5).
22,21 - Część rkp dodaje: "świętymi. Amen".